Κατόπιν σχετικής παρεμβάσεως του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, το Συμβούλιο της Επικρατείας, δυνάμει της υπ’ αριθμόν 931/2010 αποφάσεώς του, έκρινε ότι δεν αντίκειται στις κοινοτικές διατάξεις, στο Σύνταγμα ή στην ΕΣΔΑ η υποχρεωτική διάθεση των συμπληρωμάτων διατροφής από τα φαρμακεία.
Ειδικότερα, το άρθρο 10α της ΚΥΑ Υ1/Γ.Π.127962/03/2004, το οποίο ορίζει ότι τα συμπληρώματα διατροφής πωλούνται αποκλειστικά στα φαρμακεία, δεν αντίκειται στην οδηγία 2002/46/ΕΚ, δεν συνιστά μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος και δεν αντίκειται στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος, στην αρχή της αναλογικότητας και στο άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου αριθμός 1 της ΕΣΔΑ.
Ειδικότερα, το ΣτΕ έκρινε μεταξύ άλλων ότι η απαγόρευση διάθεσης συμπληρωμάτων διατροφής εκτός φαρμακείων, δεν αντίκειται στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος. Και τούτο, διότι το μέτρο αυτό περιορίζει επιτρεπτώς, κατά την έννοια της συνταγματικής αυτής διάταξης, την εμπορική ελευθερία των επιχειρήσεων, των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπεί το αιτούν σωματείο, δεδομένου ότι είναι μέτρο γενικό και αντικειμενικό και αποσκοπεί στην προστασία της ανθρώπινης υγείας, δηλαδή στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, από το ενδεχόμενο υπερβολικής ή ανεξέλεγκτης πρόσληψης ουσιών, όπως οι βιταμίνες και τα ανόργανα στοιχεία, δυνητικά επιβλαβών για την υγεία, για την οποία το κράτος οφείλει να μεριμνά και προληπτικώς, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος.
Επίσης, κρίθηκε ότι, καθώς οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση συμπληρωμάτων διατροφής δεν έχουν ανατραπεί, ο επίμαχος περιορισμός της εμπορικής ελευθερίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μέτρο αντίθετο προς την αρχή της αναλογικότητας, δηλαδή προδήλως απρόσφορο ή μη αναγκαίο για την επίτευξη του προαναφερθέντος σκοπού δημοσίου συμφέροντος ούτε προδήλως δυσανάλογο προς το σκοπό αυτόν, αφού δεν θίγει τον πυρήνα της οικονομικής ελευθερίας των επιχειρήσεων.
|
